کد مطلب:5413 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:125
کشف لوح پنج تن آل عبا مربوط به حضرت سلیمان
در جنگ جهانی اول (1916 میلادی) هنگامی كه عده ای از سربازان انگلیسی در چند كیلومتری بیت المقدس مشغول سنگرگیری و حمله بودند، در دهكده كوچكی به نام «اونتره» یك لوح نقره ای پیدا كردند كه حاشیه اش به جواهرات گران بها مرصع و در وسطش، خطوطی به حروف طلایی نگارش یافته بود.
وقتی آن را نزد فرمانده خود «میجرای - این - گریندل» بردند، هرچه كوشید نتوانست از آن چیزی بفهمد، ولی دریافت كه این نوشته به زبان اجنبی بسیار قدیمی است.
بالاخره این لوح، به وسیله وی دست به دست گردید تا به دست سرپرست ارتش بریتانیا «لیفتونانت» [1] و «گلدستون» [2] رسید و ایشان هم آن را به دست باستان شناسان بریتانیا سپردند.
پس از پایان جنگ (1918 میلادی) درباره لوح مذكور به تحقیق و بررسی پرداختند و كمیته ای تشكیل دادند كه اساتید شناخت زبان های باستانی بریتانیا، امریكا، فرانسه، آلمان و سایر كشورهای اروپایی، در آن كمیته بودند.
پس از چند ماه بررسی و تحقیق در سوم ژانویه (1920 میلادی) معلوم شد كه این لوح مقدسی است به نام «لوح سلیمانی» و سخنانی از حضرت سلیمان علیه السلام را در بر دارد كه به الفاظ عبرانی قدیم، نگارش یافته است.
در این جا، الفاظ لوح را با ترجمه اش می آوریم:
زبان عبرانی هم، مانند سایر زبان ها، دگرگونی یافته و حروف آن بسیار ردّ و بدل شده و می شود؛ چنان كه طبق گفته محققان و اساتید شناخت زبان های باستانی، حروف تهجّی آن در زمان حضرت سلیمان از راست به چپ بدین صورت بوده است:
الله
محمد ایلی
باهتول
حاسن حاسین
یاه احمد! مقذا = ای احمد! به فریادم رس.
یاه ایلی انصطاه = یا علی! مرا مدد فرمای.
یاه باهتول!كاشئی = ای بتول! نظر مرحمت فرمای.
یاه حاسن! اضو مظع = ای حسن! كَرَم نمای.
یاه حاسین! بارفو = یا حسین! خوشی بخش.
آمو سلیمان صوه عثخب زالهلاد اقتا = این سلیمان اكنون به این پنج بزرگوار استغاثه می كند.
بذات الله كم ایلی = و علی قدرة الله است.
و اما در این زمان از چپ به راست بدین صورت است
بدین ترتیب، اعضای كمیته چون بر مضمون نوشته لوح مقدس، اطلاع یافتند، هر یك با دیده تعجب به دیگری نگریستند و انگشت حیرت به دندان گزیدند و پس از تبادل نظر، قرار بر این شد كه لوح در موزه سلطنتی بریتانیا گذاشته شود.
امّا هنگامی كه این خبر به LORD BISHOP، اسقف اعظم انگلستان رسید، یك فرمان محرمانه ای به كمیته نوشت كه چكیده اش این است:
اگر لوح در موزه گذاشته شود، و در دیدگاه مردم قرار گیرد، اساس مسیحیت متزلزل خواهد شد و سرانجام، خود مسیحیان، جنازه مسیحیت را بر دوش بلند نموده در قبر فراموشی، دفن خواهند كرد. لذا بهتر آن است كه لوح مذكور، در راز خانه كلیسای انگلستان گذارده شود و جز اسقف و اهل سرّ، كسی آن را نبیند. [3]
وقتی آن را نزد فرمانده خود «میجرای - این - گریندل» بردند، هرچه كوشید نتوانست از آن چیزی بفهمد، ولی دریافت كه این نوشته به زبان اجنبی بسیار قدیمی است.
بالاخره این لوح، به وسیله وی دست به دست گردید تا به دست سرپرست ارتش بریتانیا «لیفتونانت» [1] و «گلدستون» [2] رسید و ایشان هم آن را به دست باستان شناسان بریتانیا سپردند.
پس از پایان جنگ (1918 میلادی) درباره لوح مذكور به تحقیق و بررسی پرداختند و كمیته ای تشكیل دادند كه اساتید شناخت زبان های باستانی بریتانیا، امریكا، فرانسه، آلمان و سایر كشورهای اروپایی، در آن كمیته بودند.
پس از چند ماه بررسی و تحقیق در سوم ژانویه (1920 میلادی) معلوم شد كه این لوح مقدسی است به نام «لوح سلیمانی» و سخنانی از حضرت سلیمان علیه السلام را در بر دارد كه به الفاظ عبرانی قدیم، نگارش یافته است.
در این جا، الفاظ لوح را با ترجمه اش می آوریم:
زبان عبرانی هم، مانند سایر زبان ها، دگرگونی یافته و حروف آن بسیار ردّ و بدل شده و می شود؛ چنان كه طبق گفته محققان و اساتید شناخت زبان های باستانی، حروف تهجّی آن در زمان حضرت سلیمان از راست به چپ بدین صورت بوده است:
الله
محمد ایلی
باهتول
حاسن حاسین
یاه احمد! مقذا = ای احمد! به فریادم رس.
یاه ایلی انصطاه = یا علی! مرا مدد فرمای.
یاه باهتول!كاشئی = ای بتول! نظر مرحمت فرمای.
یاه حاسن! اضو مظع = ای حسن! كَرَم نمای.
یاه حاسین! بارفو = یا حسین! خوشی بخش.
آمو سلیمان صوه عثخب زالهلاد اقتا = این سلیمان اكنون به این پنج بزرگوار استغاثه می كند.
بذات الله كم ایلی = و علی قدرة الله است.
و اما در این زمان از چپ به راست بدین صورت است
بدین ترتیب، اعضای كمیته چون بر مضمون نوشته لوح مقدس، اطلاع یافتند، هر یك با دیده تعجب به دیگری نگریستند و انگشت حیرت به دندان گزیدند و پس از تبادل نظر، قرار بر این شد كه لوح در موزه سلطنتی بریتانیا گذاشته شود.
امّا هنگامی كه این خبر به LORD BISHOP، اسقف اعظم انگلستان رسید، یك فرمان محرمانه ای به كمیته نوشت كه چكیده اش این است:
اگر لوح در موزه گذاشته شود، و در دیدگاه مردم قرار گیرد، اساس مسیحیت متزلزل خواهد شد و سرانجام، خود مسیحیان، جنازه مسیحیت را بر دوش بلند نموده در قبر فراموشی، دفن خواهند كرد. لذا بهتر آن است كه لوح مذكور، در راز خانه كلیسای انگلستان گذارده شود و جز اسقف و اهل سرّ، كسی آن را نبیند. [3]
[1] Liftonant.
[2] Glad Stone.
[3] براي كسب اطلاع بيش تر در اين باره مراجعه شود به كتاب Wonderful Stories Of Islam، ص249، چاپ لندن. نيز رك: مجله «الاسلام»، دهلي، فوريه 1927 ميلادي ؛ و مسلم كرانيكل، لندن، 30 سامبر 1926م.